SCP-4310 : การเดินทางของผู้กล้า

SCP-4310 เป็นสายพันธ์ตะขาบที่มีความผิดปกติ เมื่อโตเต็มที่จะมีความยาว(จากหัวถึงก้น)ประมาณ 6.5 เมตร มีหนวดอ่อนที่ซึ่งสามารถกางออกล้อมลำตัวได้ (ถูกเก็บไว้บริเวณหลัง) เมื่อกางออกจนสุดจะเปิดเห็นบริเวณค้านหลังของลำตัว ซึ่งมีรูปร่างคล้ายหน้าคนแก่ (อาศัยการเคลื่อนไหวของขาหลังจำลองการขยับปากและขากรรไกร)

SCP-4310 มีถิ่นที่อยู่ในสหราชอาณาจักรและไอร์แลนด์ โดยจะมีพฤติกรรมเช่นเดียวกับตะขาบส่วนใหญ่นั้นคือกินเนื้อเป็นอาหาร และใช้เวลาส่วนใหญ่ในการขุดดิน เมื่อออกล่า มันจะห่อตัวเองด้วยหนวดอ่อนโดยมีเพียงหัวและหลังโพล่จากพื้นดิน(ส่วนที่เหลืออยู่ใต้ดิน) จากนั้นจัดวางขากรรไกรล่างและขาหน้าของมันให้เป็นซุ้มครึ่งวงกลมคล้ายประตู โดยอาศัยกระบวนการที่ยังไม่ทราบแน่ชัดที่ทำให้เกิดความผิดปกติเชิงมิติ โดยทำให้เหยื่อเข้าไปอยู่ในท้องโดยตรง เมื่อเหยื่อเข้ามาภายในท้องแล้วความผิดปกติเชิงพื้นที่ก็จะปิดลง เอนไซม์ที่ทำให้เกิดอาการอัมพาตและกรดรุนแรงจะถูกปล่อยออกมาโดยใช้เวลาย่อยหลายวัน หลังจากออกหาเหยื่อจนเพียงพอแล้ว SCP-4310 มักจะขุดดินและจำศีลเป็นระยะเวลานานถึง 10 ปี

SCP-4310 ใช้กลไก 2 อย่างในการล่อเหยื่อให้เข้าไปท้อง ประการแรกคือการปล่อยฟีโรโมนที่ทำให้เกิดความรู้สึกสบาย ระงับความกลัว และกระตุ้นให้เกิดความอยากรู้อยากเห็นในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ประการที่สองคือการเปล่งเสียงจากอวัยวะที่ใช้ในการเรียกคู่ผสมพันธุ์ ที่ส่วนหางของมันสามารถส่งเสียงเป็นประโยคภาษาอังกฤษที่มีลักษณะคล้ายเป็นคำพูดของวีรบุรุษ (โดยทั่วไปจะอธิบายถึงภารกิจหรือคำทำนาย ที่ซึ่งต้องเดินทางผ่าน ‘ซุ้มประตู’) การส่งเสียงเหล่านี้จะเว้นช่วงราวสามถึงห้านาทีก่อนจะวนซ้ำอีกครั้ง นอกจากนี้บทพูดของตะขาบแต่ละตัวจะแตกต่างกัน ไม่มีการบันทึกที่พบว่าตะขาบจะเปลี่ยนบทพูดตลอดชั่วชีวิตของมัน ยังไม่ทราบว่าตะขาบเรียนรู้ที่จะสร้างประโยคเหล่านี้ได้อย่างไร เนื่องจากไม่มีตัวอย่างไหนที่แสดงถึงระดับสติปัญญาสูงกว่าตะขาบธรรมดา

SCP-4310 ถูกค้นพบครั้งแรกในปี 1950 หลังจากการสืบสวนของสถาบันในการหายตัวไปหลายครั้งในเมืองเบลฟัสต์ ไอร์แลนด์เหนือ เจ้าหน้าที่ได้สันนิษฐานถึงการมีอยู่ของสัตว์กินเนื้อขนาดใหญ่จากการหายตัวไปของผู้คนและซากสัตว์ที่พบจากถ้ำภายในป่า ในเวลาต่อมาได้ค้นพบโพรงพร้อมกับ SCP-4310 ในสภาวะจำศีล 3 ตัวและกองกระดูกของเด็กกว่า 70 คน