SCP-1155 : กราฟิตีนักล่า

SCP-1155 ปรากฏตัวเป็นศิลปะข้างถนนหรือกราฟิตีซึ่งเป็นภาพของสัตว์รูปร่างมนุษย์ที่มีขาหน้ากำยำเห็นเอ็น มือแบบกงเล็บ และส่วนหัวกับขนแบบนกฮูก ท่าทางที่มันปรากฏนั้นจะแตกต่างกันออกไป แต่มักจะเป็นท่าทีของนักล่า โดยมีตานั้นดูเหมือนจะมองตามผู้ที่มองดูมัน

ใครก็ตามที่มองดูภาพนี้โดยตรงจะรู้สึกว่าอยากจะตรวจดูให้ถี่ถ้วนขึ้นอีก เหยื่อรายงานว่าเป็นความรู้สึกทึ่งระคนกังวล และจะอยากเข้าไปใกล้ ความรู้สึกนี้สามารถขัดขืนได้ โดยเฉพาะถ้าผู้ถูกผลกระทบทราบถึงลักษณะผิดปกติของ SCP-1155 อยู่แล้ว

เมื่อผู้ถูกผลกระทบเข้าไปในระยะสองเมตรและไม่ได้อยู่ในวิสัยทัศน์ของบุคคลอื่น เขาก็จะถูกโจมตีอย่างรุนแรง เกิดบาดแผลสาหัสหลายแห่ง แขนขาจะถูกฉีก อวัยวะส่วนที่อ่อนนุ่มจะถูกดึงออกไปบางส่วนหรือทั้งหมด และแผลเจาะที่หัวซึ่งเหมือนกับถูกเจาะด้วยจะงอยปากหรือเล็บขนาดใหญ่การโจมตีนี้มักใช้เวลา 6 วินาทีจึงจะจบลง เมื่อถึงตอนนั้น ทั้ง SCP-1155 และเหยื่อก็จะหายไป และ SCP-1155 ก็จะปรากฏตัวขึ้นที่อื่นเหมือนการย้ายตำแหน่งภายในเวลาเจ็ดวัน สามารถหยุดการโจมตีก่อนหน้านั้นได้โดยการมองเห็นเหยื่ออีกครั้ง แต่ไม่แนะนำให้ทำเช่นนั้น (ดูบันทึกของเหตุการณ์ 1155a) การพยายามตามรอยเหยื่อโดยติดเครื่องส่งสัญญาณ GPS ไว้กับผู้ทดลองนั้นประสพความล้มเหลว

จากการทดลองขัดจังหวะในช่วงเวลาที่ระบุไว้แล้ว การโจมตีนั้นจะดำเนินไปตามรูปแบบที่กำหนดไว้แล้ว โดยเหยื่อจะถูกจับตัวไว้ก่อน แล้วดวงตาและลิ้นจะถูกดึงออกไป ตามด้วยการฉีกมือและเท้าอย่างต่อเนื่อง จากนั้นเหยื่อจะถูกแหวะท้องแล้วดึงลำไส้กับหน้าท้องออกไป เหยื่อมักเสียชีวิตจากการช็อกหรือเสียเลือดอย่างรวดเร็ว แต่ก็เฉพาะในกรณีที่การโจมตีถูกขัดจังหวะโดยการมองดูเท่านั้น เหยื่อที่หายไปกับ SCP-1155 หลังการโจมตียุติลงนั้นยังไม่ทราบชะตากรรม

บุคลากรคลาส-D สองคนที่รอดมาจากการทดลอง "ขัดจังหวะการโจมตี" นั้นได้รับการพยาบาลและรักษาชีวิตไว้หลังเหตุการณ์ คำให้การของทั้งคู่นั้นไม่สอดคล้องกันและไม่สามารถบอกได้ดีพอว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา แต่ D-89786 ซึ่งถูกควักตาทั้งสองออกไปจากการโจมตีนั้นอ้างว่าตนยังมองเห็น และได้บรรยายถึง 'ตู้อาหาร' ที่เก็บศพของเหยื่อรายก่อนๆของ SCP-1155 รวมทั้งตัวมันเองด้วย

D-89786 นั้นหนีออกไปจากห้องพักในศูนย์ระหว่างการกักกันรั่วไหลจาก SCP-███ และถูกเจ้าหน้าที่กฏหมายในเมือง██████ใกล้ๆไล่ล่าโดยบอกไปว่าเขาเป็นผู้ป่วยอาการหนักจากโรงพยาบาลโรคจิตในพื้นที่ เจ้าหน้าที่████รายงานว่าเขาพบผู้ต้องสงสัยเดินอยู่ในตรอก แต่ก่อนจะทำการจับกุมก็ได้ยินเสียงกรีดร้อง และเมื่อเลี้ยวพ้นมุมถนนไปก็พบว่า D-89786 หายตัวไปแล้ว ตรอกนั้นเป็นทางตันซึ่งไม่มีทางออกที่แลเห็นได้

D-89789 (ซึ่งถูกดึงตาทั้งสอง ลิ้น มือทั้งสอง และเท้าทั้งสองข้างไปก่อนการโจมตีจะถูกขัดจังหวะ) ถูกย้ายไปยังศูนย์-███ ด้วยดี ในระยะนั้นพบว่า SCP-1155 นั้นย้ายตำแหน่งอย่างต่อเนื่อง โดยมันถูกพบในที่สาธารณะหลายแห่งในท่าที่ดูเหมือนกำลังตามรอยเหยื่อ SCP-1155 ปรากฏตัวอยู่ข้างตึก██████ชั้นสูงขึ้นไปอยู่หลายชั่วโมงโดยมีผู้ที่เห็นมันเป็นจำนวนมาก ซึ่งนับว่าโชคดีที่ไม่สามารถเข้าถึงตัวมันได้ เนื่องจากทำการกักกันได้ยาก ฝ่ายบัญชาการของศูนย์จึงตัดสินใจให้พา D-89789 กลับไปที่เมือง SCP-1155 ถูกพบหลายครั้งตามผนัง แผ่นป้ายโฆษณา และสะพานข้างเส้นทางจราจร พบว่า D-89789 มีอาการลุกลนและตื่นกลัวมากขึ้นเรื่อยๆในช่วงนี้ D-89789 ถูกขนย้ายไปยังสถานที่โดดเดี่ยวแถบชานเมือง พาไปตรงหน้าของ SCP-1155 แล้วก็หยุดการมองดู SCP-1155 กับ D-89789 หายตัวไป และพฤติกรรมการย้ายตำแหน่งของ SCP-1155 ก็กลับมาเป็นรูปแบบที่ดูแลได้อีกครั้ง

หลังจากการย้ายตำแหน่งครั้งล่าสุด หน่วยปฏิบัติการเคลื่อนที่ Pi-1 ก็พบตัว SCP-1155 ในสถานีรถไฟใต้ดินที่ถูกทิ้งร้าง หัวหน้าทีม█████████ ตัดสินใจให้ใช้ตู้ขายของบัง SCP-1155 ไว้เนื่องจากมีสมาชิกในพื้นที่ไม่พอที่จะทำการควบคุมพื้นที่ได้ดีพอ และเป็นที่ทราบกันว่าคนเร่ร่อนในแถบนั้นมักใช้ที่นั่นเป็นที่พักแรม SCP-1155 ก็ได้ย้ายตำแหน่งไปยังสนามเด็กเล่นที่อยู่ใกล้ๆโดยทันที ทำให้มีผู้เสียชีวิต █ คนก่อนจะหาตัวมันพบ เนื่องจากตำแหน่งนั้นเป็นที่เปิดต่อสาธารณะมาก จึงได้มีการตัดสินใจจากระดับบัญชาการให้กระตุ้นการย้ายตำแหน่งอีกครั้ง ซึ่งทำให้มันมาอยู่ในตำแหน่งที่กักกันไว้ในปัจจุบัน การกักกันมันในตำแหน่งปัจจุบันนั้นมีค่าใช้จ่ายสูงมาก โดยที่สถาบันต้องซื้อศูนย์การค้าทั้งหมดแล้วปิดมันลง แต่มาตรการกักกันที่แก้ไขแล้วก็ทำให้เป็นระยะเวลานับตั้งแต่มันย้ายตำแหน่งที่ยาวนานที่สุดจนถึงปัจจุบัน

จุดกักกันสองสามครั้งหลังนี่มีแนวโน้มที่น่าวิตกอยู่นะ ก่อนหน้านี้ ดูเหมือนว่าเจ้า SCP-1155 จะมีรูปแบบซึ่งจะปรากฏตัวในพื้นที่ที่การสัญจรต่ำในเมือง ส่วนใหญ่ก็อาคารร้างไม่ก็ใต้ทางด่วนเงียบๆ เมื่อคิดถึงความเสี่ยงที่มันจะเป็นเหมือนมนุษย์แล้ว ดูเหมือนว่ามันจะใจกล้าขึ้นและพร้อมจะปรากฏตัวในที่ของสาธารณชน ซึ่งทำให้กักกันมันได้ยาก ถึงจะมีคำค้านจากทีมกักกัน ก็ปล่อยไอ้บัดซบนั่นโดยไม่ต้องไปปิดมันแบบนั้นล่ะ การเสียพวกนักสำรวจตัวเมืองหรือเด็กช่างแส่ไปสองสามคนทุกสองปีน่ะยังดีกว่าการเสี่ยงให้มันจับตัวคนไปมากกว่านั้นก่อนที่เราจะหามันพบ - ดร.█████